Bestrijdingsmiddelen essentieel voor voldoende voedsel
In de West-Friese agrarische sector maken telers zich zorgen over de toekomst van groenteproductie. Theo Vlaar uit Andijk en Meindert-Jan Botman luiden de alarmbel: zonder het gebruik van bestrijdingsmiddelen is er een reële kans op lege schappen en honger.
Theo Vlaar, die al 17 jaar een biologisch bedrijf runt met onder andere 22 hectare bloemkool en acht hectare broccoli, benadrukt de uitdagingen van biologische teelt. Hoewel hij zich inspant om op een duurzame manier te werken, wijst hij erop dat het teruggaat naar vroegere methodes, toen er ook geen bestrijdingsmiddelen bestonden. “Het is te doen, maar eenvoudig is het niet,” aldus Vlaar.
Meindert-Jan Botman, die jaarlijks 3,7 miljoen broccoli’s produceert, heeft het gebruik van bestrijdingsmiddelen de afgelopen jaren sterk zien afnemen. Hij verklaart dat ze niet zomaar spuiten, maar alleen wanneer het echt noodzakelijk is om ongedierte en schimmels te bestrijden. Toch maakt hij zich zorgen over de toekomst. “We komen op een punt dat producten vervallen en er niets voor terugkomt,” zegt hij. Dit heeft al geleid tot mislukte oogsten, zoals bij de sla, door luizen.
De opbrengst van biologisch geteelde groente ligt aanzienlijk lager en deze teelt is arbeidsintensiever. Dit leidt tot hogere prijzen in de supermarkt, wat de vraag oproept of het mogelijk is om voor iedereen groente te telen zonder chemische middelen. Vlaar benadrukt dat dit alleen kan als het weer meewerkt, maar vorig jaar was er veel regen waardoor de oogstpercentages laag waren.
De vraag of de wereld op biologische wijze gevoed kan worden, beantwoordt Vlaar met een ontkennend antwoord. Hij wijst erop dat negentig procent van het land in Europa niet geschikt is voor biologische teelt en dat men 25 procent meer land nodig heeft om dezelfde hoeveelheid voedsel te produceren. “Het is simpelweg niet haalbaar,” stelt hij.
Ook Botman ziet geen rooskleurige toekomst zonder bestrijdingsmiddelen. “Er komen steeds meer mensen met steeds meer wensen, maar er is minder landbouwgrond beschikbaar. Zonder bestrijdingsmiddelen dreigen we honger, lege schappen en mislukte oogsten,” zegt hij. Zijn bezorgdheid over zijn productiviteit en trots als teler is duidelijk.
Vlaar heeft een boodschap voor mensen die pleiten voor het volledig weren van bestrijdingsmiddelen: “Bemoei je met je eigen vakgebied. Als biologische teler maak ik ook geen opmerkingen over medische praktijken.” Deze woorden benadrukken de noodzaak van kennis en begrip in het debat over voedselproductie.
