Mergel. De Nederlanders, gewend aan “eindelijk terug te keren”, konden de gevangenissen thuis niet verdragen

“Eindelijk terug!” Hier is Lenins eerste zin, die zijn ongeduld niet kan verbergen Bakkerij Voor wie haar favoriete brood daarheen moest brengen, ze kon thuis zelfs geen bleke tint vinden Renes In Nederlands Zeeland.

“Mijn brood, mijn kaas en natuurlijk mijn goede glas wijn erbij. Dat noemen we in Nederland “Als God in Frankrijk” – “Als God in Frankrijk”, gekscherend was Jim ook verheugd om het land van Frankrijk te zien MontmealHij houdt erg van deze stad.

Veel gemiste feestjes

“Het verlies van deze prachtige vakantie in Frankrijk, zoals 14 juli, deed ons niet alleen verdriet, maar ook de kerstfestiviteiten”, zegt Lenny. “Je kunt je niet voorstellen wat het met ons deed toen het land zijn grenzen sloot en we Nederland niet mochten verlaten.”

“Frankrijk maakt deel uit van ons leven”, voegt Jim eraan toe. “We hebben besloten om onze vakantie voor altijd te verlengen totdat we ons hier permanent vestigen en dan nog een paar jaar in Nederland te nemen.”

Veiligheid en voorzorgsmaatregelen

“Voordat we naar Nederland vertrokken, moesten we ons aan de veiligheidsregels houden en ons laten vaccineren. Na de 2e vaccinatie moesten we meer dan een week wachten om de beroemde QR-code te krijgen en konden we het erecertificaat van binnenkomst in Frankrijk invullen. Ik steun dit vaccin niet, maar geef het terug aan France Price to pay.”

Jim vervolgt: “Ik veroordeel de acties van Frankrijk niet, al verschillen die van die van Nederland.” “Elk land probeert de crisis op zijn eigen manier op te lossen. We zwemmen aan beide kanten van de grens tussen feiten en leugens. Maar ik heb niet onderhandeld over mijn recht om naar mijn huis in Frankrijk te komen.”

“Als ze sluiten, zijn we in Frankrijk.”

“Deze keer waarschuwden we onze vrienden in Nederland dat het wel even kan duren voordat we weer in Nederland zijn. Laat ze de grenzen maar sluiten. We blijven deze keer in Frankrijk. Is een van de gebieden”, zegt Lini.

En tot slot verduidelijkt Jim: “We hebben familie, maar we hebben hier ook een deel van de familie. We komen al jaren en we beginnen onze vriendenkring steeds weer uit te breiden. de volgende gevangenis met deze vrienden als die er nog is.”

“Er is geen vervanging voor vriendschap”

De afgelopen 18 maanden waren een echte test voor het Nederlandse stel, dat zich verbonden voelt met Montreal en Frankrijk: “We zijn hier gelukkig. We zijn eraan gewend. , En deze epidemie heeft mensen, zoals wij, ongelukkig hun leven te verdelen tussen twee landen. Nooit meer! “

Zoals de hanen in de pasta

Het duurde niet lang voordat deze twee Nederlanders, die geen “toeristen” konden worden genoemd en zich “terugkerende Franse burgers” voelden, hun referentiepunten en hun goede gewoonten weer oppakten.

“Een drankje drinken met vrienden, lekker eten met gezond eten… Vertel me wat er ontbreekt in dit schilderij?” Lynne lachte. “Alles wat ik nodig heb, heb ik in mijn hand. Eindelijk terug! “

Was dit artikel nuttig voor u? Weet dat je Le Pays Briard in de ruimte kunt volgen Mijn bericht . Met één klik, na registratie, zie je al het nieuws van je favoriete steden en merken.