Van vluchteling tot rekenleraar en buurtenmaker
Ragip Gürlevik (37) kwam vier jaar geleden vanuit Turkije naar Nederland en heeft sindsdien hard gewerkt om zijn leven hier op te bouwen. Momenteel geeft hij rekenles aan nieuwkomers in Hoorn en zet hij zich in voor de lokale gemeenschap.
Enkele weken geleden sprak Ragip tijdens een gemeentelijke commissievergadering over de toewijzing van locaties voor asielzoekerscentra, een onderwerp dat veel aandacht krijgt in Hoorn en andere delen van Nederland. Hij pleitte voor begrip en kansen voor vluchtelingen: “Veel mensen willen in vrede leven en bijdragen aan de samenleving. Laten we samen van Hoorn een plek maken waar iedereen zich thuis voelt.”
Ragip vluchtte uit Turkije vanwege politieke redenen en voelt zich nu gelukkig in Nederland, waar hij samen met zijn vrouw en twee kinderen woont. Zijn jongste kind werd geboren in een asielzoekerscentrum in Den Helder. Direct na zijn aankomst had hij één doel: de Nederlandse taal onder de knie krijgen. “De taal is cruciaal om te communiceren, werk te vinden en een rijbewijs te halen,” legt hij uit. Met behulp van vrijwilligers leerde hij de taal en vervolgde zijn studie.
Nu geeft hij twee dagen per week rekenles aan jongeren tussen de 16 en 22 jaar, afkomstig uit verschillende landen zoals Eritrea, Syrië en Oekraïne. Ragip vindt het belangrijk dat zijn leerlingen niet alleen leren voor hun diploma, maar ook sociale contacten opbouwen. “Maak kennis met anderen, leer de taal en doe mee,” zegt hij tegen zijn leerlingen.
Naast zijn werk als leraar is Ragip actief in de buurt. Hij organiseert activiteiten zoals een leesclub voor anderstaligen en neemt deel aan de Nationale Voorleesdagen. Onlangs organiseerde hij Burendag in het wijkcentrum van Hoorn, waar hij een knutseltafel voor kinderen opzette. Ongeveer veertig buren kwamen langs, wat resulteerde in een geslaagde dag vol verbinding.
Ragip spreekt met veel waardering over Nederland en zijn omgeving. “Ik wil iets terugdoen voor Nederland en anderen helpen,” zegt hij. Hij begrijpt de zorgen van mensen over de komst van vluchtelingen, maar gelooft dat angst kan verdwijnen door elkaar beter te leren kennen. “Als we met elkaar praten en niet over elkaar oordelen, kunnen we samen oplossingen vinden die iedereen een veilig gevoel geven.”
